UFO nie jest wcale specjalnością naszych czasów. O tajemniczych aparatach latających można przeczytać w dziełach wielu autorów z przeszłości, a także ujrzeć je na licznych obrazach, freskach, płaskorzeźbach, a nawet ikonach, poczynając od wczesnego Średniowiecza.
Co więcej, tego rodzaju wizerunki znane były już znacznie wcześniej – są to płaskorzeźby i petroglify liczące po kilka tysięcy lat. Oto kilka najbardziej znanych przykładów.
- W XV wieku włoski malarz Domenico Ghirlandaio (1449-1494) namalował obraz „Madonna z Janem Chrzcicielem”, który dzisiaj wisi jako część kolekcji Loeser w Palazzo Vecchio. Z prawej strony nad ramieniem Marii wyraźnie widać na niebie obiekt w formie dysku. Niżej stoi człowiek z psem, patrzący w tamtą stronę. Od dysku rozchodzą się na wszystkie strony promienie, przypominające rzęsy wokół oka.
Na obrazie Carlo Crivelli (1430-1495) zatytułowanym „Zwiastowanie ze św. Emidiuszem”, który wisi w Galerii Narodowej w Londynie, rzuca się w oczy owalny, jakby puszysty obiekt, wiszący w powietrzu i również emitujący promienie, tym razem złote.
Jeden z promieni, bardzo długi, opuszcza się z niebios, przechodzi przez okno w budynku i dotyka głowy klęczącej Marii. Nad samą głową promień przenika przez gołębia, wokół którego również widać złote promienie.
- Na gobelinie utkanym około 1330 roku, znajdującym się w bazylice Notre Dame w Burgundii, w powietrzu wisi osobliwy obiekt przypominający współczesny zaokrąglony kapelusz z płaskim rondem. Od „kapelusza” również wychodzą promienie.
- Na jeszcze jednym gobelinie – „Święto lata” – znajdującym się w Muzeum Narodowym w Bawarii, utkanym w 1538 roku w Brugii (Flandria), można zauważyć kilka wyraźnych obiektów w formie dysku. Widoczne na tle nieba, również przypominają kapelusze.
Flamandzki malarz Arent de Gelder (1645-1727), uczeń Rembrandta, namalował w 1710 roku obraz „Chrzest Chrystusa”. Na nim także widnieje na niebie tajemniczy dysk z czterema promieniami, które dotykają Jana Chrzciciela i Jezusa. Ten „dyskolot” wyróżnia się od poprzednich całkowicie płaskim kształtem. Albo artysta widział kiedyś podobny obiekt i wykorzystał ten ciekawy motyw w swoim dziele, albo – co jest bardziej prawdopodobne - przygotowując się do pracy przeanalizował wiele obrazów z poprzednich wieków, gdzie motyw UFO występuje dosyć często.
- Na obrazie „Uwielbienie Eucharystii” Bonawentury Salimbeni (1568-1613), pochodzącym z 1600 roku, widzimy dwie postacie siedzące na obłokach. Między nimi zaś znajduje się… radziecki satelita Sputnik-1! Wielka błękitno-srebrzysta kula z antenami. Postacie dotykają anten palcami, a nad kulą zawisł gołąb.
- Bardzo interesująca jest scena przedstawiona farbami na desce przez niemieckiego artystę Hansa Glasera (1500-1573). Jak sam powiedział, uwiecznił w ten sposób „niewiarygodnie straszne widowisko”, które zobaczył na niebie nad Norymbergą rankiem 4 kwietnia 1561 roku.
Na rysunku widać czarny, podobny do rakiety obiekt, przelatujący wysoko nad miastem. Zgodnie ze średniowiecznym tekstem „Roczników Norymbergii”, w tym samym roku ale już 14 kwietnia, mieszkańcy miasta obserwowali na niebie wraz ze wschodzącym słońcem dziesiątki krwawoczerwonych, błękitnych i czarnych kul. Zadziwiający spektakl trwał ponad godzinę, poczym kule nagle zaczęły padać na ziemię i znikać bez śladu.
Według innych relacji, w kwietniu 1561 roku nad Norymbergą pojawiło się mnóstwo latających „płyt”, „krzyży” i dwa ogromne cylindry, z których wylatywały grupy kul. Wszystko to sprawiało wrażenie powietrznej walki, napełniając strachem wszystkich mieszkańców. Po godzinie obiekty zaczęły zniżać się i spadać na ziemię, niszcząc się wzajemnie.
- Podobne wydarzenie uwiecznili w postaci czarno-białego obrazu na desce oraz tekstu Samuel Apiarius i Samuel Coccius. Na niebie nad szwajcarskim miastem Bazylea pojawiło się 7 sierpnia 1566 roku mnóstwo czarnych i czerwonych kul. Świadkami wydarzenia była co najmniej połowa mieszkańców miasta. Według relacji obecnych, kule poruszały się z ogromną prędkością, zderzały ze sobą, robiły nieoczekiwane zwroty albo nieruchomo zawisały nad ziemią. Wyglądało to na regularną bitwę powietrzną.
Jak wynika z miejskich kronik, grzmiące kule pojawiły się na niebie o świcie. Wiele z nich stopniowo przybierało barwę jasnoczerwoną, otaczały je języki płomieni, które je pożerały, ale niektóre z kul nadal leciały z hukiem po niebie.
- We Florencji znajduje się obraz Masolino de Panicale (ur. ok. 1383, zm. 1477) „Cud śniegu”. Przedstawia on Jezusa i Marię w kręgu nad wielkim obłokiem, a pozostałą przestrzeń nieba pod nimi zajmuje cała flotylla latających talerzy – co najmniej 31 sztuk.
- Na obrazie Paolo Uccello (1396-1475) – „La Tebaide” – spośród różnych scen wyróżnia się wizerunek ukrzyżowanego Jezusa, obok którego widoczny jest klasyczny „latający talerz”
.
Niezwykle interesujący jest francuski żeton z 1680 roku w formie monety, który prawdopodobnie był wykorzystywany, jako środek płatniczy w grach. Przedstawia on coś tajemniczego – jakieś koło z elementami łączącymi oś z pierścieniem obwodu. Na obwodzie koła widać otwory. Czyżby iluminatory? Ze środka wychodzi coś na kształt wydłużonej osi, skierowanej w kierunku ziemi – równie dobrze może to być również promień. I nie byłoby w tym obrazku niczego specjalnie dziwnego, gdyby nie fakt, że koło wisi na niebie pośród obłoków! Nie mniej tajemniczy jest napis na żetonie: „Tutaj, w odpowiednim czasie”. Żeton jest interesujący także z tego względu, że nie pochodzi ze Średniowiecza, ale już z epoki nazwanej Oświeceniem.
O indyjskich Vimanach, latających aparatach z egipskich fresków, postaciach w skafandrach z rysunków naskalnych, ceramicznych figurkach przedstawiających „latające talerze” i tym podobnych obiektach wiadomo nie od dzisiaj. Co to wszystko znaczy? Niektórzy badacze uważają, że są to przepowiednie i proroctwa wykonane przez genialnych artystów-jasnowidzów. Inni twierdzą zaś, że na rysunkach i obrazach nie ma żadnego „jasnowidzenia”, ponieważ starożytni artyści po prostu widzieli to, co potem przedstawiali. Ciekawe, że na obrazach nie ma żadnych wizji artystycznych; wszystko jest proste, wyraźne, konkretne. Talerz. Promienie. Pasażer. Jako że całe życie w ówczesnych czasach przesycone było religią, więc i różne tajemnicze zjawiska przypisywano bożej mocy – nieprzypadkowo z „latających talerzy” wychodzą promienie oświetlające świętych, Bogurodzicę i Jezusa. (S)
