Jezioro Tonle Sap w Kambodży jest największym jeziorem w Azji Południowo-Wschodniej i jednym z najbardziej zasobnych w ryby akwenem na świecie. Od północy jest zasilane przez liczne dopływy, na południu zaś wypływa z niego rzeka Tonle Sap, która w okolicy Phnom Penh, stolicy kraju, wpada do Mekongu.
Niezwykły fenomen tej rzeki polega na tym, że dwa razy w ciągu roku zmienia ona kierunek swego biegu. Każdego roku w czerwcu, na skutek monsunowych opadów i topniejących śniegów w Himalajach, zaczyna Mekong toczyć do czterech razy więcej wody niż to ma miejsce w suchych miesiącach. Przed Phnom Penh rozdziela się na dwa prądy. Prąd główny płynie dalej w kierunku Wietnamu i Morza Południowochińskiego.
Ponieważ Kambodża jest w przeważającej części krajem równinnym i bardzo płaskim, Mekong wtłacza część swojej wody do rzeki Tonle Sap, a ta zmienia kierunek i zaczyna płynąć „pod prąd”. Masy wody wracają do jeziora Tonle Sap i napełniają zbiornik. O ile w porze suchej powierzchnia jeziora liczy 2 600-3 000 km2, to powracająca rzeką woda zalewa aż do 10 400 km2(wraz z okolicznymi dolinami rzecznymi nawet do 25 000 km2). Jezioro staje się pięć razy głębsze niż zwykle (od 2-3 m do 14 m). Punkt kulminacyjny zalewu przypada na wrzesień. W tym okresie prawie jedną trzecią powierzchni rolniczej Kambodży pokrywa woda.
Dopiero w listopadzie, kiedy wody Mekongu opadają, osobliwa rzeka Tonle Sap zmienia kierunek i woda z jeziora powoli wypływa. To wydarzenie stanowi okazję do obchodzenia wielkiego Święta Wody, po khmersku: Bon Om Tuk. W ramach tego święta król nakazuje rzece Tonle Sap płynąć w przeciwnym kierunku.
Najważniejszym wydarzeniem tego święta są wyścigi łodzi po rzece na odcinku 1700 metrów do wysokości pałacu królewskiego. Obchody Bon Om Tuk gromadzą każdego roku miliony uczestników. W wyścigach łodzi bierze udział kilkaset jednostek. Na największych z nich płynie nawet sto osób. Niezwykła rzeka daje okazję do niezwykłego świętowania.
