Góra Meru

Przykład architektonicznego przedstawienia świętej Góry Meru – pagoda Hsinbyume w Mingun, w Birmie. Gora MeruGóry świątynne symbolizują górę bogów Meru – a gdzie znajduje się pierwowzór tych budowli? Otóż niewyobrażalnie wysoka góra Meru, siedziba bogów i bóstw opiekuńczych, wznosi się w samym środku wszechświata. Wokół niej krąży słońce i księżyc, gwiazdy i planety. To ona wpływa na bieg dnia i nocy, na przyjście i odejście pór roku, a przez to na losy ludzi. Według starych wierzeń wznosi się góra Meru na wysokość 84 000 yojana nad poziom ziemi i tyle samo yojana w głąb.

meruJej średnica wynosi 84 000, a obwód 252 000 yojana. 1yojana = ok.16 km. Zgodnie z buddyjską kosmologią górę Meru otacza siedem koncentrycznych łańcuchów górskich, które na zewnątrz stają się coraz niższe. Każdy łańcuch gór jest oddzielony od innych przez głęboki ocean. Cały system odgranicza od zewnątrz szczelny łańcuch górski Cakkavala (Góry Żelazne).

Po drugiej stronie Gór Żelaznych znajduje się NICOŚĆ. Góra Meru zbudowana jest z czterech drogocennych materiałów: wschodnia część – ze srebra, południowa - z lazurytu, zachodnia – z rubinu i północna ze złota. Między Górami Żelaznymi i siedmioma łańcuchami otaczającymi Górę Meru, w wielkim słonym oceanie, leżą cztery kontynenty: na wschodzie – Pubbavideha, na północy – Uttarkuru, na zachodzie – Aparagoyana i na południu – kontynent Jambu, na którym żyją ludzie.  

Wazon z Dorchester
Pamiątki z przyszłości
Postrzeganie pozazmysłowe
Freak show - cyrki dziwadeł
Tajemnica „Mogiły diabła” - Tien-Szan
„Złoty Człowiek” z Falun i pseudomorfozy